Workshop Côte Opale

Posted on

Een anderhalve week op voorhand was er een introductie-avond voor een eerste kennismaking met de mede-fotografen. Wouter (de fotograaf en begeleider van deze groep) deed de uitleg en liet voorbeelden zien van vorige workshops. Hij vertelde ook wat de planning was en wanneer het eb of vloed was zodat we voorbereid een week later op stap konden gaan.

Ik was de enige nieuwe in de groep, die nog geen workshop bij hem had gevolgd, maar voelde redelijk op mijn gemak aangezien we allemaal dezelfde voorliefde hebben voor het beeld.


Vrijdag 21 april

Om 15u vertrek om rond 18u in Cap Gris Nez te zijn. Vlakbij de vuurtoren en hoewel ze slecht weer hadden opgegeven ziet de lucht er veelbelovend uit voor de avond. Nadat we waren geïnstalleerd in de gites en de koffers uitgeladen was het tijd om naar de eerste locatie gegaan.

De locatie was op 5 minuten rijden en na een korte wandeling over het strand stond er een uitgebreide picknick klaar. Vers stokbrood met kaasjes, beleg en meer. De ontspanning was er niet alleen bij mij maar ook in de groep. Na een uurtje eten werden de camera’s weer opgepakt en klaarmaken voor de zonsondergang. Iedereen koos zijn plek en was vrij om te doen wat hij/zij wilde.

Ik liep iets naar rechts en zag een locatie die mij interesseerde, wat groen, mooie diagonale lijnen en de zon op een goede positie. Eerst even wat testshots maken om te kijken voor welke positie en instelling in zou willen gaan.

Maar één compositie sprak me het meest aan en heb ervoor gekozen om me daar te gaan opstellen en wachten. Zonsondergang is vaak lang wachten en dan ineens gaat het super snel, in enkele minuten is het dan gedaan.

Per toeval kwamen er twee vissers recht op mij af. Ik had al ND-verloopfilters op mijn camera en die er heel snel afgehaald om het moment dat ze mij naderen te kunnen fotograferen. Het lukte me om snel te reageren en had nog een minuut of 5 voordat de zon op de goede hoogte zou staan dus kom me erna weer installeren in de juiste setting.

Tip: voor een zonsondergang is het handig om te weten op hoeveel graden (met een kompas) het ondergaat. Je heb apps en websites (o.a. photo ephemeris) die weergeven waar de zon opkomt of ondergaat. Zo kun je met het kompas op je telefoon een inschatting maken, waar ongeveer de zon in je beeld opkomt of ondergaat. Ook voor overdag fotografie kun je een inschatting maken hoe de zon draait en waar de schaduw zal zijn.

Persoonlijk ben ik blij met de keuze voor de compositie van de bovenstaande foto. De diagonale lijnen en de vlakken die ik toen zag, zie ik nu nog en vind ik nog steeds aantrekkelijk.


Zaterdag 22 april

Vroeg op om 5 uur gingen de wekkers, en om 5:30u stond de koffie klaar. Een wandeling naar de vuurtoren om vanaf daar te fotograferen. Dat ik daar vorig jaar al eens geweest ben was nu gemakkelijk omdat ik de locatie toch al wat kende.

Na een korte uitstap door een weide met schapen stond ik aan de andere zijde waar ik in de zee de mosselbanken zag liggen. Ze zon kwam er niet goed door maar de zee met de schapen erin gaf toch een redelijk oké beeld. Met de 100-400mm kon ik genoeg inzoomen om het wat dichter bijeen te halen.

7:30u Tijd om energie op te doen en te ontbijten, ook dit was goed verzorgd. Even rustig eten, terug naar ons verblijf om op te frissen en door naar de volgende locatie.

10u Het wrak bij Tardingen
We kwamen daar bij eb en het wrak lag bijna droog. We konden bijna tot het eind van de mosselstokken lopen. Maar eens het water opkomt gaat het hard. Het was nu ook springtij en misschien ook daarmee dat het snel ging.

Ik had teva’s aan en een korte broek om in het water te kunnen staan of geen natte broek te krijgen maar ook dat werd al snel moeilijk. Eens het water voorbij de mosselstokken is ligt het wrak binnen een 30 minuten onder water.

Foto’s ook genomen met de “big stopper” een 10 stops ND filter waardoor je de sluitertijd langer openzet en de golven glad worden. Een effect wat leuk is maar niet voor alles. In dit geval met de mosselstokken vond ik het passen omdat het al abstracter is.

14u het fort van Amblitieuse
Een oud fort dat ligt in de zee en met hoog water omringt is. Hier heb ik geoefend met het ND-filter en de focus-stacking functie van de camera. Wat mij verraste bij thuiskomst was dat ik de focus-stacking had ingesteld op 20 foto’s maar dat er in lightroom er maar 6 of 7 per stacking waren. Na wat onderzoek op het internet had ik de stappen iets kleiner kunnen zetten om meer foto’s te krijgen als ik het resultaat met de 7 ook goed gelukt.

Nog even wat wildlife gefotografeerd en een klein vogeltje gevolgd.

17u Cap Gris Nez, onderaan het strand
De zon was flink doorgebroken en na een 15 minuten wandeling naar het strand was het nog vloed maar het zou snel wegtrekken. Even neergezeten en genoten van de zon om vervolgens in actie te komen.

Maar ik vond mijn draai niet direct. Het licht was fel en hard en de “haaientanden” kwamen niet mooi uit. Ik zag de foto niet! Dat kan gebeuren en heeft geen zin om gefrustreerd rond te lopen dus opzoek naar wat me wel interesseerde op dat strand.

Toen zag ik een jongetje visjes zoeken en dat intrigeerde me…. Gevraagd of hij het oké vond dat ik foto’s maakte en een paar foto’s van hem zoekend naar kleine visjes. Persoonlijk vind ik het de beste foto’s van dat strand.

18:30u in een klein restaurantje gegeten en energie opgedaan voor de zonsondergang.

20u zonsondergang Cap Gris Nez
Na een korte wandeling over een pad langs weides kwamen we boven aan de klif. Even een geschikte locatie zoeken en de camera opstellen. De lucht was wat meer bewolkt maar erg mooi en werden wederom getrakteerd op een mooie zonsondergang.

22u moe maar voldaan van een mooie dag, was het tijd om af te spreken voor de volgende ochtend. De weerberichten gaven aan dat het 100% bewolkt zou zijn dus een mooie zonsopkomst zou er niet inzitten en spraken we af voor het ontbijt en het opruimen van de huisjes.


Zondag 23 april

8:30u ontbijt.
Blijkbaar was de lucht wel mooi geweest maar ja “wat je niet gezien hebt kun je ook niet missen” 😉 de lucht was aan het overtrekken en er zou veel regen aankomen.

10u Cap blanc Nez
Gearriveerd op de parking onderaan de cap maar de regen begon te vallen…. En flink. Normaal was er een uur voorzien maar door het weer hebben we dat ingekort.

Ik heb me vooral geconcentreerd op de meeuwen die op de rots broeden. Met de telelens kon ik daar dichtbij komen en de autofocus deed wonderen. Het verbaast me hoe snel de camera de focus vind ook als de vogels vliegen en door de wind alle kanten opgaan.

11u Sangatte
Ook het strand bij Sangatte deden we op de terugweg aan maar ook hier was het weer niet ideaal maar de dreigende lucht gaf een mooi beeld.

12u terug de snelweg op!
Het weekend zit erop en vele foto’s gemaakt en we vertrokken moe maar met een goed gevoel naar huis.


Conclusie

Het is een aanrader om de opaalkust een weekend te doen. Je hebt ook workshops die één dag gaan maar ik krijg al “fotostress” bij de gedachte om alle locaties in één dag te doen. Nu verliep het relaxed en had totaal geen gevoel van druk. Wil je iets weten van Wouter is hij in de buurt voor advies maar vooral geen druk. Als je maar met één goede foto terug komt is dat ook prima. Hij legt de nadruk op het kijken, observeren en vooral een relaxte sfeer en ontspanning om met het beeld bezig te zijn.

Wil je meer informatie over deze workshop of het zelf eens ervaren…
kijk dan op: https://fotograaf.gent/fotografie-workshop-opaal-kust/

Het besef!

Het heeft me persoonlijk doen realiseren dat een bepaalde manier van fotografie niet in mijn aard zit of toch minder aanwezig is. Zoals abstracte en minimalistische fotografie. Ik zou dat wel graag willen oefenen maar op de één of andere manier zie ik dat niet als ik aan het fotograferen ben en als ik het probeer voelt het heel onnatuurlijk.

Moet je het forceren om iets wat niet in je aard zit te bereiken… nee is mijn antwoord.
Ik kan ernaar zoeken maar ik zal me er misschien nooit comfortabel bij voelen en geforceerd voelen.


Foto’s bespreken met elkaar

Half juni hebben we een avond met elkaar de foto’s bekeken op een groot scherm en besproken. Niet alleen de successen maar ook de bloopers of minder goede foto’s en foto’s de fotografen in actie.

Het was leuk te zien hoe anders iedereen kijkt en waar zijn/haar interesses liggen. De één heel abstract en o.a. ik meer wijder en blijkbaar is “mijn stijl” (wist niet dat ik die had) om wijdere foto’s te maken met een onderwerp op de voorgrond.

Al met al een leuke groep fotografen en een ontspannen sfeer!